მებრძვის სამყარო უსასტიკესი, გარეთ ომია, გულში იმედი, არ მინდა ფული, გრძედი, განედი, სული სპეტაკი ვით ნაზი გედი. მხოლოდ აჩრდილი მარტოობისა ნაკბენ-ნაჭამი მშიერი მგლისა, ტკივილს ვეღარ ვგრძნობ გატეხილ ძვლისა, და მარტოობის წამების თვლისგან გათენებული გრძელი ღამისგან მონატრებული სიყვარულს ველი თუმც კვლავ დამტოვებს მე ცრემლი ნელი გამიცრუვდება კვლავაც იმედი ისევ უმღერებს ელიზეს გედი და წამიყოლებს თავისთან ფრენით…
