|
|
კვლავ გიჟურად აშრიალდა მარტი
ალბათ ხვდები, რაღაც უნდა გთხოვო,
ვერ აგიხსნი რატომ შემიყვარდი
ვერ გავუძლებ, მარტო რომ დამტოვო
შორიდან ვგრძნობ შენს ნისლიან მზერას,
სადღაც ახლოს შენი სუნი მეცა,
უკვე ვისმენ შენი გულის ძგერას
წამი ისევ საუკუნედ მექცა.
დაგიკოცნი მოციმციმე თვალებს
უნებურად თუ გავბედავ კოცნას,
დრო და დრო თუ ეჭვები მაწვალებს,
შენ თვალებმა კვლავ იმედი მომცა,
გამიღვიძა გულში ბრძოლის ჟინი
ის მიმქრალი ცეცხლი გამიღვივა,
მეც მარტივით ამირია ტვინი
შენ და მარტი ერთად მათბობთ მცივანს.
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს [ რეგისტრაცია | შესვლა ] |
|
| საიტის მეგობრები |
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 5 სტუმარი: 5 მომხმარებელი: 0
დღეს შემოვიდნენ |
|
