ზამთრის ცივ სუსხიან ღამეს, მომენატრები როგორც არასდროს, ჩუმად გინატრებ ამ ღამეს მარტოს, რომ ჩემი გული ნაზად მოგანდო. ღამე პირქუში და ულმობელი, ფიქრებს გაფანტავს და შენც გაქრები, მომელანდები ალბათ კვლავ დილით, ისევ სიზმრებში გამეფებული. გამეღვიძება პირზე ღიმილით და ისევ-ისევ დავიწყებ მე ფიქრს, შენ კი არ ჩანხარ ან გამოჩნდები? და ისევ სევდით ავივსებ თვალებს. დაღამდა ისევ ზამთრის ცივ ღამეს, მომელანდები ალბათ ამაღამ და ისევ ორნი ფიქრებში ჩუმად გავირინდებით ალბათ ლამაზად…
