სევდისფერ ზეცაზე ნისლმა ჩამოთოვა ღრუბელი უსაღვრო დარდებმა მოიცვა შენი გაღიმება ისე მენატრება თვალებმა სიშორე ცრემლებად მოისხა
სიცივით ატუზულა ოცნება კიბეზე მთვარე დავიწყებულ ფიქრებს ეფერება ჩემო ანგელოზო ისე მომინდი ამ თვალებს გადაღლილს, შენითღა ეშველება
არ იცი როგორი ცუდია ლოდინი და თუ ლოდინმა დაკარგა ფასი მერე ძნელია ძალზე ძლიერ მოგენატრება არის რაიმე ?სამყაროში ამ გრძდნობის მსგავსი.
მე როცა ისევ შემომიტევს ეს თბილი გრძნობა და კამარაზე თეთრი ღამე სარეცელს გაშლის შენ გაგიხსენებ ჩემო ტკბილზე ტკბილო ოცნება და შენ ბაგეებზე სიყვარულის ფიალას დავცლი
